Saklı Güçler

İnsanlar neden bu kadar bencil? Bu şehirden gideceğim ve kendi başıma bir hayat kuracağım. İnsanlardan uzak, sadece kendim olacağım. İçimde bir yerlerde bir gücün uyanmaya başladığını hissediyorum. Bu güç, Tanrı ve Tanrıçanın bana bir hediyesi olmalı. Hayatın bana ne tür oyunlar oynadığını bilmiyorum, ama burada kalarak hiçbir şey kazanamayacakmışım gibi hissediyorum. (^¬^) Bavulumu hazırlayıp gece yarısı yasak ormana doğru yürümeye başladım. Nöbetçi askerlere yakalanmadan krallığın sınırını geçmiştim. Ormanda nereye gittiğimi bilmeden sadece yürüyordum. Yaklaşık bir saat yürüdükten sonra karşıma eski bir ev çıktı. Evin kapısı açıktı. Normalde içeri girmeyip yoluma devam edecekken, duyduğum uluma sesleriyle kendimi bir anda evin içinde buldum. Ev dışarıdan eski görünmesine rağmen içi oldukça yeni idi. Evin kapısını kapatıp salon kısmına geçtim, koltuğa oturup sabaha kadar beklemeye karar verdim. Kendimi uyumamak için zor tutarken, bundan sonra ne yapacağımı düşünmeye başladım. Sabah olduğunda, eğer evin sahibi yoksa burada kalmayı düşünebilirim. Ancak evin sahibi olduğunu düşünmüyorum. Evin eşyaları yeni olmasına rağmen tozlu ve yaklaşık bir aydır temizlik yapılmamış gibi görünüyordu. Gelen kuş sesleriyle bir anda telaş içinde gözlerimi açtım. Gözlerimi açtığım anda fark ettiğim ilk şey havanın aydınlanmış olmasıydı. Hemen evden çıkıp havaya baktım, ağaçlardan gördüğüm kadarıyla güneş tepeye yaklaşmıştı; yani saat öğlene geliyordu. Hızla eve geri girip evin tüm odalarını gezdim. Evde birinin yaşadığına dair hiçbir kanıt yoktu ve bu durum beni mutlu etmişti. yaşayacak bir yer aramak zorunda değildim, burada bu evde yaşayabilirdim. Ama aklımı kurcalayan tek soru şuydu: Yemek işini ne yapacaktım? Yanımda bir hafta yetecek kadar yemek vardı, ama sonrasında ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ev bir kulübe gibiydi, fakat ne bir kulübe kadar küçük ne de bir ev kadar büyüktü. Tek başıma yaşayacağım için hiç sorun etmemiştim. Evin yakınlarından su sesi geliyordu, bu da yakınlarda bir su kaynağı olduğunun göstergesiydi; yani su sorunum çözülmüştü. Evin içinde kova aramaya başladım çünkü evi temizlemem gerekiyordu. Biraz bakındıktan sonra evin dışında kiler gibi bir yer buldum. Dolabın içinde kapalı büyük bir kavanozun içinde buğday vardı. Bu, bir haftalık yemek demekti. Hemen kavanozu evin mutfak bölümüne götürdüm, sonra geri dışarı çıkıp kovayı alıp su sesine doğru gitmeye başladım. Giderken yolun patika gibi durduğunu fark ettim. Bu işime gelmişti; en azından kaybolmayacaktım. Kovaya su doldurup hemen patika yoldan eve geri döndüm. Eve girdiğim gibi salondan temizlik yapmaya başladım. Şömine ve sehpayı temizledikten sonra, kitaplıktaki kitapları temizlemeye başladım. Kitap okumayı, araştırma yapmayı severdim. Krallığı terk etmeden önce çok fazla kitap yazardım. Herkes beni krallığın yazarı olarak tanırdı; haftalık yemek ihtiyacımı kitaplarımı satarak karşılardım. Kalın bir kitabı silmek için alacağım sırada kitap sadece yerinden kıpırdadı ve kitaplığın hemen yan tarafından aşağı doğru inen bir merdiven açığa çıktı. Hemen yan tarafta duran mumu yakıp merdivenden aşağı inmeye başladım. Aşağıda, bir sürü kitabın olduğu bir kütüphane vardı ve ortada büyük bir masa bulunuyordu. Masanın üstünde bir kitap vardı, ancak üstü tozla kaplı olduğu için kitabın adını görememiştim. Elimdeki bezle kitabın kapağını temizlediğim anda, birkaç yıl önce yasaklanan ve bende de olan ama okumaya fırsat bulamadan yakılan bir kitapla karşılaştım.